Wiele psów uwielbia wąchać rośliny, a ten artykuł pomoże Ci zdecydować, które z nich należy trzymać poza zasięgiem. Niektóre z najczęstszych roślin pokojowych, z którymi może zetknąć się Twój pupil to fiołki afrykańskie, rododendrony, storczyki phalaenopsis i kaladium. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, które rośliny domowe są toksyczne dla psów, a które nie. I pamiętaj, aby sprawdzić etykietę każdej rośliny domowej przed jej zakupem!

Fiołki afrykańskie

Fiołki afrykańskie nie są trujące dla psów. Mogą być jednak toksyczne, jeśli zjedzą je koty. Rośliny te mogą zatruć się systemowymi środkami owadobójczymi lub silnymi nawozami. Jeśli masz ogród, trzymaj je poza zasięgiem psa, ale nigdy nie karm ich fiołkami afrykańskimi. Sok i liście mogą rozregulować żołądek psa, powodując wymioty i biegunkę. Jeśli Twój zwierzak je spożyje, należy go natychmiast zabrać do weterynarza.

Istnieje około 20 różnych odmian fiołków afrykańskich, o zróżnicowanej wielkości. Najmniejsze odmiany są na tyle małe, że mieszczą się w naparstku. Fiołki mają ciemnozielone liście o falistych brzegach i aksamitnym puchu. W zależności od światła, jakie otrzymują, mogą być żółte lub białe. Fiołki afrykańskie również występują w różnych kolorach, od białego do fioletowego. Niektórzy ludzie mają problem z ustaleniem, które z nich są bezpieczne dla ich psa.

Jeśli jesteś właścicielem zwierzęcia, możesz być zainteresowany uprawą rośliny w swoim domu dla swojego psa. Podczas gdy wiele kwiatów jest trujących dla psów, niektóre są bezpieczne do trzymania w domu. Spróbuj rośliny, takiej jak roślina żeliwna, która uwielbia wilgotne środowisko. Wymaga bardzo mało konserwacji, ale powinieneś o nią dbać – podlewaj ją tylko raz na tydzień lub tak, aby utrzymać ją w zdrowiu.

Najlepszym sposobem na pielęgnację fiołka afrykańskiego jest zapewnienie mu jasnego, pośredniego światła. Fiołki afrykańskie nie radzą sobie dobrze w wilgotnym, ciemnym pomieszczeniu, ale jeśli pies zjada kwiaty, należy umieścić je w jasnym miejscu domu. Ich gleba musi być wilgotna, ale nie mokra. Gleba powinna zatrzymywać wodę, a zalecana jest warstwa perlitu. Zaleca się stosowanie kilku kropli miejscowego leku przeciwgrzybicznego, takiego jak nystatyna lub chlorochina.

Rododendrony

Psy są podatne na zatrucie rododendronami. Podczas gdy niektóre rodzaje tej rośliny są mniej szkodliwe niż inne, każda ilość tej rośliny może być śmiertelna dla Twojego psa. Objawy zatrucia mogą obejmować od rozstroju żołądka i jelit do utraty apetytu i nadmiernego ślinienia się. Bardziej poważne objawy mogą obejmować osłabiony puls i paraliż nóg. W ciężkich przypadkach pies może nawet umrzeć. Jeśli Twój pies zjadł rododendron, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Jeśli Twój pies zjadł niedawno roślinę z rodziny różanecznikowatych, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii lub infolinią ds. trucizn. Najważniejsze, aby pamiętać, że rododendrony są toksyczne dla psów nawet w niewielkich ilościach. Upewnij się, że Twoje ogrodzenie jest solidne, aby zapobiec prześlizgnięciu się psa. Nie powinieneś jednak podawać psu siana ani gotowego jedzenia, które zawiera rododendrony. Jeśli niedawno dostałeś niewielką ilość rośliny rododendronu na swoim podwórku, możesz podać mu wodę utlenioną, aby wywołać wymioty. Możesz powtarzać ten zabieg co 10 minut, aż pies zwymiotuje.

Połknięcie części rośliny rododendronu jest częstą przyczyną zatrucia. Roślina ta znana jest z produkcji trującego miodu. Spożycie miodu z roślin różanecznika może spowodować szereg objawów, w tym biegunkę, wymioty i obniżenie ciśnienia krwi. Spożycie kwiatów rododendronu, liści i nektaru może prowadzić do zatrucia.

W dużych ilościach rododendrony są trujące dla psów i kotów. U zwierząt domowych spożywających rododendrony mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, osłabienie mięśni, senność i nieprawidłowy rytm serca. Co gorsza, duże ilości rododendronu mogą być śmiertelne. Niektóre gatunki rododendronów zawierają grayantoxin, który wpływa na komórki nerwowe.

Orchidee Phalaenopsis

Jeśli chodzi o kwiaty i rośliny domowe, wielu rodziców zwierząt domowych waha się, czy zabrać je ze sobą do domu. W niektórych przypadkach odmawiają nawet przyjęcia kompozycji kwiatowych. Na szczęście storczyki Phalaenopsis nie są toksyczne dla psów i kotów. Pamiętaj tylko, aby nie pozwolić im na zjedzenie całej rośliny. Duże części roślin domowych mogą rozstroić żołądek psa, ale nie zatrują Twojego pupila.

Pierwszym krokiem w pielęgnacji storczyków Phalaenopsis jest umieszczenie ich w przezroczystym plastikowym pojemniku z otworami drenażowymi. Dzięki temu korzenie będą mogły wspomagać fotosyntezę. Jeśli jednak woda dostanie się do korony liści, spowoduje to gnicie. Jeśli nie jesteś pewien, czy nie podlewasz zbyt mocno swoich storczyków Phalaenopsis, zawsze możesz pozostawić je na jakiś czas w wilgotnym miejscu.

Innym sposobem na zapewnienie, że Twój pies nie zje trującej rośliny, jest kupienie takiej, która nie użądli psa. Podczas gdy niektóre orchidee są bezpieczne dla ludzi, psy mogą być wrażliwe na barwniki. Nie kupuj żadnych storczyków z niebieskimi kwiatami na nich. Nie są one bowiem naturalne. Kwiaty w tych roślinach mają wstrzyknięty barwnik w ich kłosie kwiatowym. Powoduje to, że pąk pojawia się w niebieskim kolorze, gdy kwiat nie jest w pełni otwarty.

Na szczęście istnieją pewne rodzaje filodendronów, które nie są szkodliwe dla psów. Na szczęście istnieją bezpieczniejsze odmiany, które nie mają kryształów szczawianu wapnia. Nadal są trujące, ale są znacznie mniej toksyczne dla psów. Pamiętaj jednak, że jeśli rozważasz uprawę storczyków Phalaenopsis na swoim podwórku, powinieneś upewnić się, że przeczytałeś etykietę ostrzegawczą.

Caladium

Podczas gdy Lilium i tulipany nie są toksyczne dla kotów i psów, prawdziwe gatunki Bambusoideae są. Liście bambusa zawierają do 22% białka, chociaż ilości te różnią się w zależności od gatunku. Kaladium jest również toksyczne dla psów i kotów, powodując objawy takie jak obrzęk ust, trudności w połykaniu i trudności w oddychaniu. Kaladium jest jedną z najczęstszych trucizn roślinnych u ludzi, powodując narażenie w 13 procentach przypadków.

Ta powszechna roślina domowa jest bardzo trująca dla psów i może powodować piekącą lub swędzącą wysypkę. Psy mają ograniczony zmysł smaku, więc ich zdolność do wykrywania substancji trujących może być ograniczona. Chociaż Caladium to ładnie wyglądająca roślina, jest niebezpieczna dla Twojego pupila. Jeśli przypadkowo dasz swojemu psu ukąszenie lub dwa, natychmiast zadzwoń do lekarza weterynarii. Pamiętaj, aby zabrać roślinę poza zasięgiem psa.

Pierwsze objawy zatrucia Caladium to bolący lub spuchnięty nos. Możesz również zauważyć obolałe oko lub nos. Twój pies może skomleć w cierpieniu. Dzieci nigdy nie powinny przebywać w pobliżu rośliny kaladium, a ona sama powinna być przechowywana na wysokiej półce poza zasięgiem ciekawskich palców. Nie należy zostawiać cebulek kaladium na zewnątrz, ponieważ koty i dzieci mogą je przypadkowo przewrócić.

Leczenie zatrucia kaladium zależy od nasilenia objawów. Lekarz weterynarii prawdopodobnie poda psu płyny dożylne, aby wypłukać toksyny z organizmu. Twój pies przejdzie również badanie fizyczne, w tym palpację brzucha, ciśnienie krwi, tętno i odruchy. Twój lekarz weterynarii może nawet zdecydować się na pozostanie psa na noc, aby zapewnić najlepszy możliwy wynik. Aby uzyskać szybszą diagnozę, możesz rozważyć zabranie psa do weterynarza, który oferuje ubezpieczenie zwierząt domowych.

Bluszcz słodkowłosy

Czy wiesz, że bluszcz słodkowłosy jest toksyczny dla Twojego psa? Zawarte w tej roślinie saponiny powodują jej pienienie się. Jeśli Twój pies wejdzie w kontakt z bluszczem, może to spowodować wymioty, biegunkę, anoreksję, drżenie i inne. Bluszcz pospolity może być śmiertelny, jeśli pies spożyje go w ilości wystarczającej do wytworzenia w jego organizmie substancji toksycznej.

Podobnie jak w przypadku innych toksyn, najbardziej toksyczną częścią rośliny jest cebulka, która jest silnie toksyczna dla psów. Jeśli obawiasz się o zdrowie swojego pupila, możesz odwiedzić tę stronę, aby zapoznać się z pełną listą roślin szkodliwych dla zwierząt domowych. Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy zatrucia, powinieneś natychmiast zabrać swojego psa do weterynarza. Objawy mogą trwać od ośmiu do 12 godzin. Bluszcz pospolity ma działanie halucynogenne u ludzi, dlatego najlepiej unikać go w miarę możliwości.

Objawy zatrucia trującym bluszczem u psów mogą trwać od godzin do dni. Niektóre psy doświadczą nudności lub wymiotów, które trwają do czterech godzin. W niektórych przypadkach do wywołania takich objawów jak wymioty może być potrzebna większa dawka. Inne objawy obejmują zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wymioty lub nadmierne ślinienie się. Objawy zatrucia bluszczem trującym mogą się różnić w zależności od gatunku rośliny.

Bluszcz angielski zawiera sapogeninę, naturalnie występujący steroid. Sok zawiera również związki poliacetylenowe, które są drażniące dla błon śluzowych i skóry. Bluszcz angielski jest jednak nietoksyczny dla psów. Może jednak powodować wymioty i biegunkę, a także być toksyczny dla kotów. Jeśli chcesz posadzić trochę bluszczu angielskiego, powinieneś zrobić to ostrożnie.

Podobne tematy

• Które rośliny ogrodowe są toksyczne dla psów?
• Które rośliny ogrodowe są trujące dla psów?
• Które rośliny domowe są toksyczne dla kotów?